آلبانی نمی‌خواهد بخشی از تاریخچه خشونت منافقین باشد
تاریخ انتشار: ۲۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۰۵۷۴۲
به گزارش قدس آنلاین، "منتور کیکیا"، روزنامه‌نگار برجسته آلبانیایی با سی‌سال سابقه کار رسانه‌ای است. در سابقه وی خبرنگاری تحقیقاتی در رسانه‌های مکتوب آلبانی و ریاست اتاق خبر در چندین شبکه تلویزیونی ازجمله شبکه تلویزیونی ملی تاپ‌چنل و یورونیوز آلبانی دیده می‌شود. او در حال حاضر تحلیلگر مسائل سیاسی و امنیتی و مجری برنامه‌ای در تلویزیون ام‌سی‌ان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در گفتگو با هابیلیان، ضمن اشاره به تاریخچه خصومت‌ورزی و نفرت‌پراکنی منافقین علیه ایران، اظهار کرده است که آلبانی نمی‌خواهد بخشی از این تاریخچه باشد. این روزنامه‌نگار باسابقه، با تکرار روایت رسمی دولت آلبانی مبنی‌بر درکاربودن نیت انسان‌دوستانه برای پناه‌دادن به منافقین در سال ۲۰۱۳، تصریح می‌کند که کمپ تیرانا دیگر «جزیره» نیست و ساکنان اجازه ندارند در آنجا کاری جز پناه‌گرفتن انجام دهند.
متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است:
به‌عنوان اولین سؤال، لطفاً درباره دلایل و جزئیات اقدام اخیر دولت آلبانی در حمله به مقر گروهک منافقین در تیرانا برای مخاطبین ما توضیح دهید. ارزیابی شما از این اقدام چیست؟
دفتر دادستانی ویژۀ [مبارزه با فساد و جرایم سازمان‌یافته] آلبانی (اسپاک) فرایند رسیدگی شفافی را درخصوص نظارت بر اقداماتی که ممکن است از خاک آلبانی -مشخصاً اردوگاه سازمان مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین)- در قالب رهگیری غیرقانونی داده‌های رایانه‌ای؛ ایجاد تداخل در داده‌های رایانه‌ای؛ ایجاد تداخل در سیستم‌های رایانه‌ای و سوءاستفاده از تجهیزات صورت بگیرد، در دستور کار دارد. ازین‌رو، باتوجه‌به شواهدِ دال بر احتمال وقوع این اقدامات از اردوگاه مجاهدین خلق در مانز، دادگاه حکم بازرسی از ساختمان‌های محل اقامت اعضای این گروه را صادر کرد.
در مقام ارزیابی، فکر می‌کنم این حق مقامات آلبانیایی است که در هرکجا و از هرکس در قلمرو جمهوری آلبانی بازرسی کنند. اینکه آیا خشونت به‌کار رفته فراتر از حد مجاز بوده یا خیر، مسئله دیگری است. آنچه مسلم است، اعضای مجاهدین حق نداشتند مانع این شوند که نیروهای پلیس به وظیفه خود عمل کنند. این اقدام آنها باعث بروز حوادثی شد که شاهدش بودیم.
پس از اجرای عملیات در مقر گروهک منافقین، مقامات آلبانیایی از احتمال وقوع چندین عمل مجرمانه در آنجا، ازجمله تحریک به جنگ سخن گفتند. اگر این اتهامات ثابت شود چه اتفاقی برای منافقین رقم خواهد خورد؟
اعمال مجرمانۀ احتمالی، آن‌هایی است که در بالا به آن اشاره کردم. درحالی‌که پلیس دستگاه‌های الکترونیکی زیادی را، درمجموع حدود ۱۵۰ دستگاه، ازجمله رایانه، لپ‌تاپ و یواس‌بی، کارت حافظه و غیره را کشف‌وضبط کرده که هم‌اکنون برای تحقیق و بررسی در اختیار دادستان است. من هم تعبیر «تحریک به جنگ» را شنیده‌ام، اما معتقدم که هدف دادستانی از بازرسی، ازبین‌بردن احتمال شکل‌گیری حملات سایبری از محل اردوگاه مجاهدین خلق، چه علیه ایران یا سایر کشورها، بوده است. اردوگاه دیگر «جزیره» نیست که دولت در آن نفوذی نداشته باشد، آن‌گونه قبل از عملیات بود. این مکان بخشی از قلمرو آلبانی است و ازین‌رو نمی‌تواند منبع تهدید -به هر شکل آن- باشد و برای مچ‌اندازی با فرد، نهاد یا دولتی دیگر مورد استفاده قرار بگیرد. با این‌حال، حتی چناچه اتهامات به‌لحاظ قانونی تأیید شود، فکر نمی‌کنم قرار باشد هیچ یک از اعضای مجاهدین خلق به زندان بروند. معتقدم هدف از این بررسی و مداخله، توقف این فعالیت مخرب و ازبین‌بردن احتمال تکرار آن بوده است.
مقامات آلبانیایی اظهار داشته‌اند که هرگونه تصمیم مبنی‌بر ادامه اسکان منافقین منوط به اجرای تعهدات این گروه، یعنی فعالیت‌نکردن علیه ایران است. به‌نظر شما، باتوجه‌به بیش‌از چهار دهه سابقه منافقین در خصومت‌ورزی علیه ایران، آیا می‌توان مداخلات این گروه را صرفاً با وضع قوانین سخت‌گیرانه مهار کرد؟
این موضع رسمی تیراناست که مجاهدین خلق را در آلبانی اسکان دادند، نه برای ادامه فعالیت سیاسی علیه دولت تهران، بلکه تنها برای پناه‌گرفتن؛ زیرا جان آنها در عراق در خطر بود. آنها آزادانه در تیرانا تردد می‌کنند و شهروندان آلبانیایی رفتار نژادپرستانه یا اعمالی که نشان‌دهنده نفرت باشد، نسبت به آنها از خود نشان نمی‌دهند. اما باز هم تأکید می‌کنم که آنها فقط برای پناه‌گرفتن آنجا هستند و نه برای انجام اقدامات دیگر. سازمان مجاهدین خلق سابقه‌ای پر از جنگ و نفرت با دولت ایران دارد، اما دولت آلبانی و خود مردم آلبانی در را به روی آنها باز نکردند تا جزئی از تاریخچه‌شان شوند. من عملیات پلیس و تحقیقات دفتر دادستانی را دقیقاً در همین راستا ارزیابی می‌کنم. آنها منافقین را مهار کردند تا به منافع سایر دولت‌ها و کشورها از جمله ایران آسیب نرسانند.
به‌نظر شما، در صورت استمرار فعالیت‌های مخرب منافقین علیه تهران در خاک آلبانی، چه تهدیدات امنیتی ممکن است متوجه کشور شما شود؟
من فکر نمی‌کنم مجاهدین خلق به خودی خود تهدیدی برای شهروندان آلبانی و امنیت آن باشند. آنچه خطر محسوب می‌شود و در زمان پذیرش آنها ابتدا توسط سالی بریشا و سپس ادی راما، نسبت به آن هشدار داده شد، وارد چالش‌شدن با دولت ایران بود. حملات سایبری علیه مؤسسات عمومی و نهادهای مرتبط با امنیت آلبانی این را ثابت کرد. به‌همین‌دلیل، با تصمیم دولت برای اخراج سفیر و کارکنان سفارت ایران از تیرانا، روابط دیپلماتیک به نقطه صفر رسید.
با این حال، مداخله دولت آلبانی به‌منظور متوقف‌کردن حملات منشأگرفته از اردوگاه مجاهدین نشان‌دهنده عزم آلبانی برای برخورد با هرنوع اقدام علیه سایر کشورها شامل ایران از داخل قلمرو خود و مجبورکردن سازمان مجاهدین خلق به پایبندی به توافقنامه اقامت و سکونت در آلبانی است. به نظرم، ازین‌پس اردوگاه مجاهدین تحت نظارت مستمر دولت خواهد بود.
چرا دولت آلبانی در سال ۲۰۱۲ درخواست دولت آمریکا برای پناهندگی‌دادن به اعضای منافقین را قبول کرد؟ باتوجه به این واقعیت که طبق اعتراف رهبران گروه، کشور دیگری در آن زمان حاضر به پذیرش آنها نبود؟ به عنوان یک شهروند آلبانیایی، این تصمیم را چطور ارزیابی می کنید؟
ورود گروه مجاهدین خلق به آلبانی اقدامی نبود که با استقبال افکار عمومی مواجه شود. منتقدان زیادی بودند که می گفتند این کار غلط است، دقیقاً به این دلیل که مطمئن بودند من‌بعد دولت تهران تهاجمی خواهد شد. خود دولت آلبانی می‌دانست که این کار هزینه دربرخواهد داشت، همان‌طور که عملاً داشت. همچنین معتقدم انداختن مشکل به گردن کشور شما درست نیست. اما دو دلیل برای حضور آنها در اینجا وجود دارد:
برای درک اینکه چرا درخواست آمریکا را آلبانی پذیرفت درحالی‌که سایر کشورها نپذیرفته بودند، باید درک کنیم که روابط آلبانی با ایالات متحده بسیار خاص است. آلبانیایی‌ها مدیون آمریکایی‌ها هستند و آلبانی متحد نزدیک ایالات متحده است. هرچند، پذیرش درخواست آمریکا تحت تأثیر این واقعیت هم بود که مردم آلبانی در تاریخ خود در مواقع نیاز توسط کشورهای دیگر مورد استقبال قرار گرفته‌اند. و به این دلیل است که در مواقع مشابه، مثلاً زمانی که دولت می‌خواست درخواست آمریکا انتقال بقایای سلاح‌های شیمیایی سوریه را به آلبانی بپذیرد، شاهد اعتراض عمومی نبودیم.
بااین‌حال، مجاهدین خلق را در آلبانی نپذیرفتند تا به جنگ خود با دولت ایران ادامه بدهد، بلکه به آنها برای زندگی امن پناه داده شد. من معتقدم هیچ دولتمرد آگاهی در آلبانی نمی‌پذیرد که از خاک آلبانی حملات به ایران طرح‌ریزی شود. حتی در بین شهروندان آلبانی نیز نفرتی از مردم ایران وجود ندارد.
منبع: خبرگزاری تسنیممنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: منافقین آلبانی اردوگاه مجاهدین مجاهدین خلق دولت آلبانی علیه ایران برای پناه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۰۵۷۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشجویان آمریکایی چگونه پرچم اعتراض علیه اسرائیل را جهانی کردند؟
فرارو- از ایالات متحده تا فرانسه و استرالیا، دانشجویان دانشگاه‌های مختلف تبدیل به بخشی از تظاهرات حامی فلسطین شده اند؛ تظاهراتی که دانشجویان دانشگاه کلمبیا آن را آغاز کرده اند.
به گزارش فرارو، تصاویر ارسالی از تظاهرات دانشجویی که عمدتا با خشونت مواجه شده است، حاوی تعداد زیادی از دانشجویان در سراسر جهان است که پلاکارد‌هایی را در دست دارند و خواهان پایان یافتن خشونت در نوار غزه هستند. خشونتی که از سوی رژیم صهیونیستی ماههاست ادامه دارد و منجر به کشته شدن هزاران زن، کودک و غیرنظامی شده است.
اعتراضاتی که مثل آتش زیرخاکستر فراگیر شدهمه چیز از زمانی آغاز شد که دانشجویان معترض داخل محوطه دانشگاه کلمبیا تجمع کردند و از آن زمان دامنه اعتراضات به دانشگاه‌های کالیفرنیا، تگزاس و سایر ایالت‌ها گسترش یافت. اعتراض حامیان فلسطینیان در دانشگاه کلمبیا که از زمان آغاز جنگ در نزدیک به هفت ماه پیش ادامه دارد زمانی بالا گرفت که رئیس این دانشگاه در پی فشار جمهوری‌خواهان در کنگره از پلیس خواست که با تحصن‌کنندگان مقابله کند.
در حال حاضر، بیش از ۲۰ دانشگاه در آمریکا علیه حملات وحشیانه اسرائیل به غزه تظاهرات می‌کنند؛ جایی که حمله نظامی اسرائیل بیش از ۳۴۰۰۰ کشته برجای گذاشته و محاصره غزه نیز باعث گرسنگی شدید ساکنان این منطقه شده است. اما اعتراضات به ایالات متحده محدود نمی‌شود، زیرا دانشجویان در سراسر جهان از زمان شروع جنگ در ۷ اکتبر در حمایت از غزه تظاهرات می‌کنند. پس از دانشگاه کلمبیا، اعتراضات بیشتر به دانشگاه‌های مختلف اروپا از فرانسه تا استرالیا گسترش یافت. در پاریس، دانشجویان دانشگاه سوربن به خیابان‌ها ریخته اند. علاوه بر این، کمیته‌ای با اعضاء فلسطینی در حال سازماندهی اعتراضی است که در آن دانشجویان حدود ۱۰ تجمع اعتراضی را در روز چهارشنبه برپا کردند. با وجود سرکوب پلیس، معترضان روز پنجشنبه نیز گرد هم آمدند.
در استرالیا، دانشجویان دانشگاه سیدنی روز سه‌شنبه تجمعاتی را برای حمایت از فلسطین برپا کردند و روز جمعه به اعتراضات خود ادامه دادند. همچنین، دانشجویان دانشگاه ملبورن روز پنجشنبه در چمن جنوبی محوطه اصلی دانشگاه خود تجمع کردند. در ایتالیا، رم، دانشجویان دانشگاه ساپینزا تظاهرات، تحصن و اعتصاب غذا را در روز‌های ۱۷ و ۱۸ آوریل ترتیب دادند. ماه گذشته، دانشجویان دانشگاه لیدز در انگلستان، در اعتراض به همراهی مسئولان این دانشگاه با اسرائیل، ساختمان دانشگاه را اشغال کردند.
طبیعتا یکی از مهمترین مطالبات دانشجویان معترض پایان یافتن خشونت علیه مردم فلسطین است، اما خواسته دوم که از سوی اغلب دانشجویان صراحتا اعلام می‌شود، درخواست پایان دادن به هرنوع همکاری علمی، فرهنگی، مطالعاتی، مالی و عملی با اسرائیل است. دانشجویان می‌گویند تمایلی ندارند در سیستمی درس بخوانند که با اسرائیل همکاری می‌کند. دانشجویان دانشگاه سیدنی نیز از دانشگاه خود خواسته اند که روابط خود را با دانشگاهها و سازندگان اسلحه در اسرائیل قطع کند.
خواسته سوم، درخواست تخصیص بودجه برای کمک به فلسطینیان جنگ زده و آسیب دیده است. دانشجویان دانشگاه سوربن از دولت فرانسه می‌خواهند که به فلسطینیان کمک کند. همچنین برخی تجمعات دانشجویی یک گام فراتر رفته و در محل کارخانه‌ها و شرکت‌های مرتبط با اسرائیل اعتراض می‌کنند. برای مثال معترضان دانشجو در انگلستان با تجمع در برابر یک کارخانه تولید پهپاد خواستار توقف ارسال پهپاد به اسرائیل شده اند. از زمان آغاز جنگ، بسیاری از دانشگاه‌های ایالات متحده صحنه اعتراضات بوده، اما این نخستین بار است که اعتراضات و خشونت‌های متقابل آن تا این حد فراگیر شده است.
برخی از حامیان رژیم صهیونیستی مدعی شده اند که با ادامه اعتراض ها، نگران امنیت دانشگاه هستند. آنها ادعا می‌کنند که دانشگاهها ارعاب علیه یهودیان و سخنان نفرت‌انگیز را تشویق می‌کنند. در مقابل این نوع اتهامات، تظاهرکنندگان که شامل تعدادی از دانشجویان یهودی هستند، اتهام یهودی‌ستیزی را رد کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، روز چهارشنبه، پلیس تظاهرات مسالمت آمیز دانشجویان را پس از چند هشدار با خشونت متوقف کرد. برخی شاهدان عینی می‌گویند معترضان توسط بیش از ۵۰ نفر از نیروهای امنیتی از دانشگاه بیرون کشیده شده اند و حدود ۱۰۰ نفر افسر پلیس بیرون از دانشگاه منتظر آنها بوده اند. بر اساس ویدئویی که توسط پایگاه خبری الجزیره منتشر شده است، دانشجویان سوربن نیز توسط پلیس ضد شورش محاصره شدند.
برخی تصاویر و ویدئو‌های پربازدید در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که به درخواست روسای شماری از دانشگاهها، افسران ضد شورش پلیس با استفاده از گاز اشک‌آور به تعدادی از دانشگاهها وارد شده‌اند تا مانع از ادامه اعتراض و تحصن دانشجویان شوند. بیش از ۲۰۰ معترض روز چهارشنبه و بامداد پنجشنبه در دانشگاه‌های لس‌آنجلس، بوستون و آستین، تگزاس (جایی که حدود ۲ هزار نفر در روز پنجشنبه تجمع کرده بودند) دستگیر شدند. پیش‌تر صحنه‌های پرتنشی در محوطه دانشگاه تگزاس در آستین دیده شد. صد‌ها پلیس محلی و ایالتی سوار بر اسب و در حالی که باتوم به دست داشتند در صدد متفرق کردن معترضان برآمدند و فرماندار تگزاس، گارد ملی را برای جلوگیری از راهپیمایی معترضان در محوطه دانشگاه مستقر کرد. مقامات گفته‌اند که در جریان این درگیری ها، ۳۴ نفر دستگیر شده‌اند.
اما با وجود بالارفتن سطح خشونت‌ها در برخی دانشگاهها، با توجه به نزدیک شدن به ایام امتحانات، مسئولان برخی دیگر از دانشگاهها سعی دارند با وعده هایی، دانشجو‌های خود را به آرامش دعوت کنند. دانشگاه سیانس‌پو روز جمعه اعلام کرد که دانشجویان معترض توافق کرده‌اند در ازای «بحث و مناظره داخلی» با مدیران دانشگاه درباره مناسبات این دانشگاه با اسرائیل فعلاً به اعتراض پایان دهند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است